کربلا رفته ای تو یا نه هنوز؟! (7)
به ساختمان اصلی مرز که رسیدیم، برای اینکه بقیه دوستان هم به ما برسند کمی استراحت کردیم. مداحیِ مشهور
« کربلا میخام ابالفضل ع » چنان فضا را آکنده کرده بود که همه انگار خودشون رو توی بین الحرمین میدیدن.
وارد ساختمان شدیم. برادران افغانی رو که تعدادشون هم خیلی زیاد بود، از یک مسیر جداگانه ای می فرستادند.
همین جا جا داره بگم که بحث مهاجرت تبعه افغان به کشور ما از مسائل مهمیه که اگه بهش پرداخته نشه، ممکنه
مشکلاتقابل ملاحظه ای از این جهت برای کشور به وجود بیاد. ما الان تقریبا با افغانی هایی مواجهیم که خودشون
رو ایرانی میدونن و با هزار تا زد و بند برای خودشون دم ودستگاهی درست کردند؛ تعدادیشون. از این جهت
آسیب داره که اکثر این افراد از اهل سنت هستند و تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل ...
وارد گیت که شدم دو نفر جلو من بودند.
اولی کارت ملی خودش رو به مسئول اون بخش داد و منتظرانه نگاهش کرد.
مسئول گفت :خوب چه کارش کنم؟
مردی که جلو من بود گفت :میخواهم رد
شوم.
مسئول گفت : دستت را بیار جلو.
دستش را برد. مهری روی دستش زد؛ دقیقا کف دستش. و گفت برو... برو ما را هم دعا کن
.
دومی هم همین اتفاق برایش افتاد. این که این مهر ها تا چند ساعت بعد روی دست آن دو نفر بود و آن مهر برای
آن دو چقدر ارزش داشت سوالی بود مهم برای من.
من چنان تحت تاثیر این نوع خروج از کشور قرار گرفته بودم، که زحماتم برای گرفتن اجازه ی خروج و گذرنامه مقابل
چشمام قرار داشت. . .
گذرنامه م رو تحویل دادم. مهری رویش نقش بست. ازاینکه میتونستم اون مهر رو پیش خودم نگه دارم،
خوشحال بودم. نگران شستن دست هام نبودم ...
عبور از ساختمان مرزی عراق داستان خودش را دارد، که در ادامه می آید ...
کربلا رفته ای تو یا نه هنوز؟! (7)
کربلا رفته ای تو یا نه هنوز ؟!(6)
کربلا رفته ای تو یا نه هنوز ؟!(5)
یاد ایام بخیر...