چرا هیچ کس فریادی نمیزند؟!

بالاخره بعد از مدت‌ها مذاکره، رسیدیم به ایستگاه آخر برجام (برداشته شدن تحریم‌ها)؛ یعنی تازه اول کار برای آبادانی کشور (به اعتقاد بعضی‌ها)
بلافاصله خبر رسید که آقایان پررو و بی‌شرم، علیه ایران، تحریم‌های جدید موشکی وضع کرده‌اند.
در نامه‌ای که حضرت آقا در پایان برجام خطاب به رئیس‌جمهوری نوشتند آمده است:
«ثانیاً: در سراسر دوره‌ی هشت‌ساله، وضع هرگونه تحریم در هر سطح و به هر بهانه‌ای (ازجمله بهانه‌های تکراری و خودساخته‌ی تروریسم و حقوق بشر) توسّط هر یک از کشورهای طرف مذاکرات، نقض برجام محسوب خواهد شد و دولت موظّف است طبق بند ۳ مصوبه‌ی مجلس، اقدام‌های لازم را انجام دهد و فعّالیّتهای برجام را متوقف کند.»

خوب نتیجه کاملاً واضح است. دولت اگر بخواهد به نامه حضرت آقا پایبند باشد باید برجام را متوقف کند. ولی نکته مهم این است که متوقف کردن آن در شرایط فعلی هیچ فایده‌ای برای ما ندارد. چراکه 90 درصد سوخت‌ها به خارج فرستاده‌شده و قلب راکتور اراک هم با بتون پرشده است. پس هیچ راه بازگشتی نیست.
مذاکره به هر قیمتی نتیجه‌اش همین است که می‌بینیم. طرف آمریکایی با وقاحت اظهار می‌کند که حق وضع تحریم در حوزه‌های موشکی، حقوق بشر و تروریسم را برای خود نگه‌داشته است و ما هم مانده‌ایم با سری بی‌کلاه. اینجاست که هر انسان آزاده‌ای به خودش تشر میزند و به یاد سخنی از امیر سخن می‌افتد.
حضرت علی علیه‌السلام می‌فرمایند: «لا رای لمن لا یطاع»
خدا نکند آن روزی را ببینیم که به خاطر عدم فرمان‌بری از ولایت، انگشت‌به‌دهان بگزیم و چونان حیوانی مشهور، پشیمان باشیم.

آقایانی که ادعای ولایت‌پذیری دارند و در هر سخنرانی خود تا 5 بار از رهنمودهای مقام معظم رهبری تشکر نکنند سخنشان را پایان نمی‌دهند؛ بدانند که ما این مسائل را می‌فهمیم؛ اگرچه فعلاً کاری از دستمان ساخته نیست. شاید بتوان برای مدتی به همه دروغ گفت ولی هیچ‌گاه نمی‌شود برای همیشه، به همهدروغ گفت.

والسلام