ولایت مطلقه ی فقیه یا فقط پدری دلسوز؟!

به عده ای هم باید گفت بروند چند واحدی ولایت فقیه بگذرانند، تا اینکه مشخص شود سخنان رهبری نصیحت است یا دستورالعمل.
میگویند: حالا یک نصیحتی یک وقتی رهبری معظم انقلاب می کنند، چون رهبر باید نصیحت کنند باید ارشاد کنند،همه راه می افتند، همه توصیه دارند، می گویند دولت وقتی تشنه شدی باید آب بخوری، حواست باشد، والا می دانیم اگر تشنه شدیم باید آب بخوریم.

نمیدانم دولتی که میرود به مدرسه ی ابتدائی و میگوید موضوع انشای دانش آموزان را انتقاد به دولت قرار دهید، چرا اینقدر در برابر نقدهای مردمش بی صبری میکند؟ نکند منظورش این بوده که فقط بچه ها یند که انتقاد میکنند یا اینکه فقط آنهایی که هیچ اطلاعی از وضعیت کشور ندارند (بچه ها) فقط آنها انتقاد کنند. خلاصه این که یک تناقض خیلی بزرگی به وجود آمده برایمان و هنوز نفهمیدیم از نظر این جنابان ما حق انتقاد داریم یا اینکه باید برویم به جهنم؟
خوب اینکه مردم راه می افتند و توصیه دارند، حتما نگرانند دیگر. ببینید چه کرده اید و باید چه کنید تا این نگرانی رفع شود...

میگویید ملت ایران خواستار تعامل با دنیا هستند. همین ملتی که می‌گویید، دنیا را آنگونه که شما تفسیر میکنید؛ تفسیر نمیکنند. دنیا 4 تا کشور غربی نیست. آنها استکبارند نه دنیا. تعامل کردن با استکبار هم کار مردمی نیست که 8 سال جان فدا کرده اند.

میگویید اختلاف آراء شما و نفر دوم 13 میلیون بوده است و مردم قاطعانه این راه را برگزیده اند. این یک مغالطه ای بیش نیست. صحیح این است که بگوییم شما تنها با 1 درصد رای بیشتر رئیس جمهور شده اید و این یعنی اینکه تقریبا نیمی از مردم با سیاست های شما همراه نیستند و تا الان هم این نصف بیشتر شده است.

 نتیجه گیری: هرچه مردم در امر به معروف و نهی از منکر امرای خود خوب عمل کرده اند، این امرا در پذیرش آن کوتاهی کرده اند. سخنرانی دیروز و روزهای قبل رئیس جمهور همه چیز داشت جز سخنی همدلانه و همزبانانه.